HISTORIA SZKOŁY 

Decyzją Inspektoratu Szkolnego czwartego maja 1946 roku rozpoczęła swoją działalność Szkoła Podstawowa Nr 5, jako piąta w wyzwolonym Szczecinie. Na lokum szkoły wybrano gmach przy ulicy Królowej Jadwigi.Do wykorzystania nadawało się wyłącznie jedno skrzydło gmachu - północne, drugie - południowe było poważnie zniszczone; zburzona była część środkowa, całkowicie zniszczona sala gimnastyczna. Cały budynek, również i ta część, w której zlokalizowano szkołę, był zdewastowany, jego mienie zrabowane lub zniszczone. W takich warunkach rozpoczęło pracę 120 uczniów pod opieką 2 nauczycieli - Bronisławy Henrychowej, Tadeusza Znosko. Zostali oni przeniesieni z przepełnionej wówczas Publicznej Szkoły Podstawowej Nr 1, mieszczącej się przy alei Piastów. 
Pierwszym kierownikiem szkoły została Pani Halina Dżus (1946-1951). Dziesiątego września 1946 roku 5 Mazurski Pułk Saperów przejął opiekę nad szkołą. Oficerowie i szeregowi zgodzili się przyjąć protektorat i śpieszyć z pomocą na miarę swoich możliwości. To bardzo ważny moment w historii naszej szkoły, bowiem stanowi on o kontynuacji tradycji tych najświetniejszych, a mianowicie świadomości obrony granic Polski. Ponieważ za cel postawiono, obok nauczania, wychowanie osobiste i przygotowanie dzieci do życia społecznego, szkoła, od początku swojego istnienia, prowadziła organizacje młodzieżowe - Harcerstwo, Polski Czerwony Krzyż, Ligę Morską, a także Spółdzielnię Uczniowską i Chór Szkolny. 
W kwietniu 1948 roku zradiofonizowano placówkę jako pierwszą szkołę w Szczecinie. W maju 1949 roku Elektrownia Szczecin objęła patronat nad szkołą i w trosce o wychowanie młodzieży zaoferowała szkole pomoc moralną i materialną, w listopadzie zaś patronat nad młodzieżą Szkoły Podstawowej Nr 5 objęli uczniowie Szkoły Morskiej. 
Mijają lata, szkoła zostaje przekazana pod opiekę kolejnych kierowników: Pani Jadwigi Ostałowskiej (1951-1955) i Pana Antoniego Lisowskiego (1955-1959). Dokładają oni usilnych starań, by dzieło zapoczątkowane przez panią Haliny Dżus dało owoc obfity. 
W roku 1957 oddano do użytku młodzieży świeżo wyremontowaną salę gimnastyczną, a trzy lata później boisko szkolne. 
Dwudziestego maja 1961 roku społeczność szkolna przeżyła uroczystość nadania imienia Henryka Sienkiewicza. Uroczystość ta została zainicjowana działaniem kolejnego dyrektora szkoły - Pana Tadeusza Turkiewicza (1959-1973). Uroczystość związania była z obchodami 15-lecia szkoły i odsłonięciem pamiątkowej tablicy ku czci patrona - co stanowiło najistotniejszą część akademii. Dwadzieścia lat działalności dydaktyczno - wychowawczej uhonorowano odsłonięciem popiersia patrona Henryka Sienkiewicza. Z tej okazji przekazano szkole sztandar ufundowany przez Komitet Rodzicielski. 
Dwudziestego piątego września 1973 roku społeczność szkolna uroczyście żegna dyrektora Tadeusza Turkiewicza, który obejmuje stanowisko w kuratorium Szczecińskiego Okręgu Szkolnego. Obowiązki dyrektora przejmie teraz Pani Anna Hulboj (1973-1979), pracująca w naszej szkole jako zastępca dyrektora. 
W 1976 roku przyłączona zostaje Szkołe Podstawowej Nr 22. W tym też roku prezydent miasta Czesław Aszkiełowicz odznaczył sztandar szkoły "Gryfem Pomorskim" za zasługi w krzewieniu oświaty na ziemi szczecińskiej; otwarto Gabinet Tradycji - dziś Muzeum Szkoły. Znalazły się w nim pierwsze kroniki, sztandar, nagrody zdobyte za osiągnięcia sportowe, prace uczniów związane z patronem i archiwalne zdjęcia. 
W 1979 roku dyrektorem szkoły zostaje Pan Antoni Zygas (1979-1984). 
W 1983 roku przyczynia się on do rozpoczęcia generalnego remontu szkoły. Prace remontowe kontynuowane są przez kolejnego dyrektora Joannę Kadłubowską (1984-1989) i trwają przez kilka kolejnych lat. 
W lutym 1989 roku w szkole nastał nowy dyrektor - wieloletni pracownik szkoły, pełniący funkcję wicedyrektora Pani Irena Kalmus(1989-1990). 
W 1989 roku za pieniądze zebrane z surowców wtórnych i daru od Komitetu Osiedlowego w szkole został zakupiony pierwszy komputer. 
W 1990 roku funkcję dyrektora przejęła pani Halina Słotwińska (1990-1994). Ten czas nie był najłatwiejszy, zważywszy na okres transformacji ustrojowych. Rozpoczęty w 1983 roku remont generalny szkoły, został przerwany. Od 1994 roku szkoła funkcjonuje w oparciu o budżet gminy oraz pod merytoryczną opieką Kuratorium Oświaty. 
Od 1994 roku funkcję dyrektora pełni pani Teresa Ławrynowicz. Dyrekcja dokłada usilnych starań, aby wciąż podnosić poziom kształcenia w szkole, coraz wyższe wymagania stawiane są pracownikom pedagogicznym. Dużą wagę przykłada się do dobrego przygotowania absolwentów, zapewnienia właściwej opieki, zagospodarowania czasu wolnego. W szkole funkcjonuje świetlica środowiskowa, w której dzieci spędzają czas po zajęciach szkolnych - odrabiają lekcję, grają w gry i zabawy. Świetlica funkcjonuje również w ferie, oferując podopiecznym wiele atrakcji i aktywną formę wypoczynku oraz szereg wycieczek. Szkoła rozwija się z "duchem czasu" - dzięki inicjatywie pani Dyrektor mamy w szkole pracownię multimedialną oraz nowocześniejsze komputery. Corocznie przybywa pomocy dydaktycznych, dzięki których nauka staje się ciekawsza i łatwiejsza.